Grimmige sfeer drukt stempel op gewonnen wedstrijd

Het liefste bieden we natuurlijk verslagen aan van mooi volleybal. Maar de wedstrijd van gisteren in Krommenie verdiende – ondanks een aantal mooie, lange rally’s – niet de schoonheidsprijs. Wel bracht het Voluit vijf punten op, maar de feestvreugde bleef uit.

Met een coach- en scheidsrechterswissel en onoplettende meiden aan het scorebord kende de wedstrijd al een rommelige start. Desalniettemin ging Voluit goed van start, maar Clam Dycke liet zich niet kennen en kwam met 12-12 gelijk te staan. Met fraaie rally’s die – zeker in het begin – vaak door Clam Dycke dapper werden uitgespeeld, was het aanvankelijk een leuk spel om te aanschouwen.

Maar de puntentellers er constant op moeten wijzen dat ze punten vergaten te geven of die aan het verkeerde team toekenden, maakte het al gauw vervelend. Temeer omdat vervolgens het publiek de mond werd gesnoerd ‘omdat ze het zelf in de gaten zouden houden’. Een toezegging die in de praktijk begrijpelijkerwijs niet helemaal van de grond kwam. Als coach sta je er immers om je team te coachen en niet per se om op de achtergrond mee te kijken bij de puntentelling.

Het blijvende manco aan het scorebord zorgde er in ieder geval voor dat de frustraties zich gingen opstapelen. Opmerkingen van de coach over het opvolgen van de regels werden door de tegenstander niet in dank afgenomen en afgedaan met instructies aan de spelers dat ze niets verkeerd doen, maar ‘dat’ maar niet meer moesten doen omdat de tegenstander dat niet zo leuk vindt.

Later werd het spel opnieuw stilgelegd omdat een speler van Clam Dycke uitgemaakt zou zijn voor een scheldwoord dat het daglicht niet kan verdragen. Iets wat op ongeloof kon rekenen omdat nota bene een van de allerliefsten op aarde, nog net geen Moeder Teresa, als boosdoener werd aangeduid; een gedraging die door haar dan ook stellig werd ontkend. Nog ongeloofwaardiger werd het omdat het bij nader inzien misschien toch niet nummer 8, maar nummer 7 was en toen ook dat niet bleek te kloppen nummer 2 als schuldige werd aangewezen. Een akkefietje wat ook na de wedstrijd nog even dooretterde.

Deze gang van zaken zorgde er in ieder geval voor dat ons weinig is bijgebleven van het verloop van de wedstrijd zelf, anders dan dat Clam Dycke op zich een gewaagde tegenstander was, maar Voluit wel het sterkere team was en vier sets overtuigend heeft gewonnen. Vijf welverdiende punten voor Voluit erbij, maar toch had deze overwinning een wat zure nasmaak.

Aankomende zaterdag wordt de return al gespeeld. Een kleine week om de gemoederen tot bedaren te brengen en met een schone lei aan de wedstrijd te beginnen. Laten we hopen dat de sportiviteit het van de rivaliteit gaat winnen en er mooi volleybal gespeeld wordt. Daar gaat het tenslotte om en daar willen beide teams vast voor staan!